Wanneer je besluit om je leefstijl drastisch aan te passen, dus serieus bezig te gaan met voeding, beweging, ontspanning en slaap, kom je bijna automatisch terecht in de cirkel van gezondheid. Je doet zo je best met sporten, dat het bijna een logisch gevolg is dat je ook gezond eet en aan de slag gaat met stressmanagement en slaap. Als alle vier deze pijlers goed op orde zijn, kost het niet veel moeite en motivatie om in die cirkel te blijven draaien. Echter, en ik spreek uit persoonlijke ervaring, wanneer er een kink in 1 van de pijlers komt, dan is het oppassen. Want het een beïnvloedt het ander.

In mijn geval, begon de cirkel van ellende met mijn frozen shoulders. Ik had (en heb nog steeds) pijn en stijfheid. De pijler beweging bracht ik hiermee aan het wankelen. Ik kon (kan) niet fitnessen zoals het hoort. Als dit nu het enige zou zijn is er verder geen stront aan de spreekwoordelijke knikker. Echter, de pijn hield me wakker en fris en fruitig opstaan was best een uitdaging. Onbewust bouwde de stress zich op, door middel van nieuwe overtuigingen die ik zelf in mijn hoofd creëerde. ‘Ik kan niet goed genoeg trainen’. ‘Ik voel me moe en niet fit genoeg’. ‘Door de stress die ik opbouw, maak ik geen progressie’. Als je deze overtuigingen lang genoeg herhaalt, worden ze vanzelf ‘normaal’ en ga je het ook geloven. Goed bezig Clau, 3 van de 4 pijlers uit mijn cirkel waren al afgebroken. En ja hoor, als bijna vanzelf, was daar dan ook de verhoogde trek in ongezond voedsel. In mijn geval, chocolade. Altijd weer die chocolade. Voor mijn doen heb ik best vaak gezondigd, laat ik zeggen gemiddeld 1 reep Tony’s per week. Ach, dat is altijd nog minder erg dan 1 reep Tony’s per uur nietwaar? 😊 Maar, door het eten van die chocolade, ontwikkelde ik bijna een verslaving aan de suikers, die ik zo lang niet had gegeten. Ik merkte toen pas, hoe verslavend suiker eigenlijk is en zat niet ver van een Chocaine-verslaving en had mezelf bijna aangemeld bij de Chocoholics Anonymous. Hallo, ik ben Claudia en ik ben een Caramel Zeezout junk, tevens fervent aanhanger van het Chocoholisme.

Gelukkig voor mij, ben ik enorm gezegend met mijn ijzersterke discipline, die mij ervan heeft weerhouden om van 1 reep per week, naar 1 reep per uur te gaan. Maar ik had er wel altijd zin in, in die chocolade. Het bleef als een donkerbruine, 85% pure sluier over mij heen hangen. En nee, ik heb geen tekort aan magnesium. Echter, door het eten van die chocolade, beïnvloedde ik de andere pijlers ook weer. Ik kreeg meer stress, want ‘van die reep Tony’s word ik dik’ (is natuurlijk bullshit, want om 1 kilo in vet aan te komen zou ik 7 repen Tony’s moeten eten), ik ging slechter slapen, want de suikers beïnvloedden mijn bloedsuikerspiegel en dus mijn nachtrust, en daardoor voelde ik me dus niet fit genoeg om te bewegen. Ik liep er in de ochtend bij als een ChocoZombie. Ondanks dat, bleef ik nog wel mijn voeding tracken, mijn gewicht monitoren en mijn centimeters. Meten is immers weten. Ik bleef dus ondanks de cirkel van ongezondheid wel ergens BEWUST bezig met het weer gezonder willen zijn. Overigens, denk ik achteraf, dat de stress om de Tony’s misschien nog meer kwaad deed, dan de daadwerkelijke Tony’s. Daarover in een volgende blog meer.

Hoe ik weer terecht kwam in de cirkel van gezondheid? Eigenlijk was het best simpel. Het begint namelijk met 1 pijler aanpakken, en dan volgt de rest vanzelf. Het was even uitvogelen welke pijler dat was en het antwoord hierop kwam vanzelf. Krachttraining ging niet zoals ik wilde, maar wat kon ik wel doen qua beweging om dit te compenseren wat mij verder geen pijn of ongemakken gaf? En nog belangrijker, werd ik er blij van? Het antwoord is hardlopen. (En daarnaast ook nog iedere dag wandelen, maar in ieder geval hardlopen). Eigenlijk is het altijd al hardlopen geweest.  Hardlopen heb ik eigenlijk altijd heerlijk gevonden en ondanks dat er perioden zijn geweest in mijn leven dat ik niet aan hardlopen deed, is de liefde blijven bestaan. Dus ik begon weer. Ik maak gebruik van de Nike Running App en ik ging weer van start met een training plan. Ik voelde me na iedere loop fantastisch. Ik creëerde nieuwe overtuigingen in mijzelf. ‘Ik word weer fit’. ‘Ik voel me sterk en energiek’. ‘Hardlopen daar word ik echt blij van’. ‘Just keep running’. Bijkomend voordeel, in de ochtend nuchter sporten, lekker buiten, geeft nog zoveel meer voordelen dan alleen ‘blij en energiek voelen’. Mijn stresslevel daalde, en mijn slaap verbeterde.

De zin naar chocolade heb ik nog niet compleet de kop in kunnen drukken. En dat is prima. Soms geef ik er gewoon aan toe. Het is niet meer 1 reep per week, maar 1 reep per 2-3 weken. En dat is oké. Ik geniet gerust (en wel bewust) van deze overheerlijke traktatie, en maak er een heerlijk momentje van en ik voel me erna niet schuldig naar mijzelf. Zo maak ik even een klein uitstapje naar de andere cirkel en loop ik daarna ook gelijk weer terug. En weet je, zo gaat het eigenlijk altijd. Je kan niet spreken van 2 aparte cirkels. Deze cirkels zijn met elkaar verbonden, en zo ontstaat er eigenlijk een oneindige beweging, en een balans. Je hebt altijd de keuze om even in het ongezonde deel te stappen, zolang je maar het grootste deel van je lifestyle in het gezonde deel doorbrengt. (On)gezondheid kan dus, in deze context, zeker een keuze zijn. En zolang we er bewust mee bezig zijn, is er geen stront aan de knikker. Hoogstens af en toe een klein beetje chocola.

Hoe ga jij weer terug in de cirkel van gezondheid?